بررسی اثر پنتوکسی فیلین بر سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان موش

سلول های مزانشیمی مغز استخوان سلول های چند توانی هستند که توانایی تمایز به انواع سلول های تخصص یافته از جمله سلول های عصبی را دارند. در این مطالعه به بررسی اثر غلظت های مختلف پنتوکسی فیلین (m7-10، 6-10،5-10، 4-10و 3-10) بر سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان پرداخته شد. در این بررسی سلول های مزانشیمی مغز استخوان از استخوان های ران و درشت نی موش جداسازی شدند و در محیط کشت همراه با 10 درصد سرم کشت داده شدند. پس از اولین پاساژ و در تراکم مناسب سلول ها ابتدا باغلظت های مختلف ( m7-10، 6-10،5-10، 4-10و 3-10) پنتوکسی فیلین پیش تیمار داده شدند و سپس همزمان با غلظت های ذکر شده پنتوکسی فیلین و 7-10 مولار استوروسپورین تیمار داده شدند. میزان بقا، مرگ سلولی و میزان نوریت زایی سلول هادر غلظت های مختلف در فواصل زمانی (6، 12 و 24 ساعت) اندازه گیری شد(p<0.05). همچنین بیان پروتئین های نورونی و نوروگلیالی پس از تیمار ارزیابی شد. ارزیابی میزان بقا نشان دادکه با افزایش غلظت در فواصل زمانی 6، 12 و 24 ساعت،درصد بقا کاهش یافت و بیشترین میزان بقا در غلظت 7-10 مولار پنتوکسی فیلین و کمترین میزان در غلظت 3-10 مولار مشاهده شد (p<0.05). نتایج بررسی میزان مرگ سلولی نشان داد که با افزایش غلظت و زمان میزان مرگ سلولی افزایش می یابد که این میزان مرگ در دو غلظت بالایی 3-10 و 4-10 مولار از سایر گروه های تیماری بیشتر است (p<0.05). بر طبق نتایج پنتوکسی فیلین مرگ سلولی را افزایش و بقا را بسته به دوز و زمان در سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان کاهش داد. نتایج مجموع طول نوریت نشان داد که پنتوکسی فیلین منجر به افزایش طول نوریت با افزایش غلظــت و زمـان به ویژه در غلظت های بالاتر شامل 5-10 مولار، 4-10 مولار و 3-10 مــولار می شود. نتایج ایمنوسیتوشیمی نشان داد که پنتوکسی فیلین بیان پروتئین بتا توبولین و پروتئین اسیدیک فیبریلاری گلیا را در مقایسه با کنترل افزایش داد. نتایج نشان دادند که پنتوکسی فیلین در حضور استوروسپورین بر تمایز سلول های نورونی و به طور ویژه نوروگلیالی اثر می گذارد.